Het kerkgebouw in Avenhorn is in 1642 gebouwd. Een in 1395 vermelde, aan de heilige Mauritius gewijde kerk, werd vervangen bij het overgaan naar de
gereformeerde (is protestantse) leer. In 1914 werd er veel gerestaureerd aan de kerk. Rond 1980 werd nogmaals een grootscheepse restauratie gestart die echter nooit werd voltooid. De behoefte aan een dorpshuis diende zich aan, waarop de kerkvoogden inhaakten met: “Hier is een dorpshuis, gebruik het maar”. Een stichtingsbestuur behartigde de zaken rond gebruik van het gebouw dat eigendom bleef van de Hervormde Gemeente. De gebruikersnaam werd toen "de Groene Toren”.
Hierdoor wachten een 17e eeuwse preekstoel en een dito 8-persoons herenbank voorzien van fraai snijwerk nog op een herbestemming. Een eveneens 17eeeuws doophek werd herplaatst in de Hervormde Kerk van Hauwert. Enkele waardevolle bezittingen zoals een zilveren avondmaalstel werden in bewaring gegeven.
Een orgel heeft de kerk nooit bezeten; er werd bij de kerkdiensten а capella gezongen. Nu bedient men zich van een compact pijporgel, ook wel koororgel genoemd.
Drie 17e eeuwse kleine twaalfarmige kronen sieren de kerkzaal.
Een groen geverfde houten dakruiter met daarin een luidklok bekroont de kerk aan de westzijde. Op het punt van de vijfzijdige koorafsluiting staat een windvaantje in de vorm van een scheepje. Deze windwijzer kwam in 1980 in Avenhorn terecht toen de Hervormde Kerk van Scharwoude werd verkocht. In 2023 ging het kerkgebouw over naar een nieuwe nieuwe eigenaar met als doel om het gebouw te behouden voor het dorp en de geloofsgemeenschap.
